Τηρώντας τις αρχές της αεικαλλιέργειας (συντήρηση ενέργειας), αναπαράγω το εξαιρετικό άρθρο από τη φίλη και συνεργάτιδά μου Άννα Ιωαννίδου από το blog της, με την άδειά της φυσικά! Είναι μια καλή ευκαιρία να δείτε με τι ασχολούμαι τους τελευταίους μήνες και να ευχαριστήσω την Άννα που έχει εμπλουτίσει την εμπειρία αυτή όσο δεν θα μπορούσα να φανταστώ με πολύ γέλιο, γεύση και γνώση!
Καλοκαιρινή αεικαλλιέργεια και η ζωή μακριά από την πόλη
Όσα σεμινάρια και αν παρακολουθήσω, όσα βιβλία και αν διαβάσω για την αεικαλλιέργεια, τα λαχανικά και τις αρχές της τοπικοποίησης, δεν θα μπορέσουν να συγκριθούν με την εμπειρία και τη γνώση που αποκτώ ζώντας και δουλεύοντας σε κτήματα και χωράφια, έχοντας άμεση επαφή με τους αγρότες και καθημερινή τριβή με τα προβλήματα και τις λύσεις που δίνει η ίδια η γη. Αλλά ίσως ακόμα περισσότερο η διαφορά μεταξύ θεωρίας και πράξης να βρίσκεται στην πρωινή πάχνη της πεδιάδας, στους ήχους της φύσης, στο ότι το τσάι μου το έχω μαζέψει εγώ η ίδια ή στο ότι βιώνω άμεσα τις επιπτώσεις από τα λάθη μου στην φροντίδα των λαχανικών και κάποια στιγμή επιτέλους αρχίζω και καταλαβαίνω τα ντόπια αστεία και παρατσούκλια. Continue reading
Αν και είχα παρακολουθήσει ένα παρόμοιο σεμινάριο πέρσι, οι 15 μέρες του σεμιναρίου σχεδιασμού αεικαλλιέργειας (permaculture) αυτόν το Σεπτέμβρη στο Μάλι Βένι Αττικής με τον Darren Doherty, δάσκαλο από Αυστραλία, ήταν το κάτι άλλο. Βέβαια, επειδή έχω μια σχετικά μικρή εμπειρία πάνω στα θέματα της αεικαλλιέργειας ήταν σαφώς πιο εποικοδομητική η διαδικασία της εκμάθησης, γιατί έχτιζα πάνω σε ήδη υπάρχοντα θεμέλια γνώσης και εμπειρίας, αλλά και πάλι αισθάνομαι πως εμπέδωσα βαθύτερα κάποια πολύ σημαντικά μηνύματα που ίσως να μην είχαν κατασταλάξει μέσα μου πριν ή τελοσπάντων τα είδα αλλιώς αυτή τη φορά…Άσε που επεκτάθηκε η οικογένειά μου με όλους όσους γνώρισα εκεί! 
Even though I had completed a similar seminar last year, the 15-day permaculture design course this September at Mali Veni in Athens with Darren Doherty from Australia, was something else. Of course, because I have a relatively small experience on the topics of permaculture, the learning curve was quite constructive because I was building on existing foundations of knowledge and experience, but still, I feel that certain messages were planted deep in my consciousness that hadn’t settled within me before or I somehow saw things from a new perspective this time. This is in addition to expanding my family with all the people I met there! 
Όταν κάνουμε κάτι ουσιώδες, η ζωή μας γεμίζει, ο χρόνος επεκτείνεται και ξαφνικά μπορούμε να κάνουμε μερικά απ΄όσα φανταζόμασταν. “What? Μερικά; Γιατί; Εγώ θέλω να τα κάνω όλα!” Και εγώ είχα φτάσει σε ένα σημείο που ήθελα να κάνω τόσα πολλά και είχα ακινητοποιηθεί – δεν ήξερα τι να πρωτο-κάνω, πως να τα κάνω και στην ουσία γιατί ήθελα να τα κάνω!
Πριν από μερικές μέρες γύρισα από το 
Δεν πρόλαβα να ποστάρω νωρίτερα τη συνέντευξη που μου πήρε ο 
Αεικαλλιέργεια (Permaculture)*: Μια λύση που ξεκινάει από την καλλιέργεια του εαυτού μας.
Από τότε που άρχισα να ψάχνομαι είχα ένα “πρόβλημα”: δεν ήξερα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Δεν με τραβούσε ένα μόνο πράγμα. Δεν υπήρχε περίπτωση να αφιερώσω τη ζωή μου σε κάτι που δεν με προκαλεί διανοητικά, σωματικά, πνευματικά, δημιουργικά και να είναι μέσα στη φύση…και εφόσον δεν το έβρισκα, συνέχισα να κάνω διάφορα μέχρι που το βρήκα. Από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με την 
