Σ’ ένα δανεικό τροχόσπιτο με παράθυρα στην οροφή
κάπου κάνει το ξεκίνημα η καινούρια μου ζωή…
Ξυπνάω στις 4 το πρωί, έχοντας χορτάσει ένα 8ωρο θεραπευτικότατου ύπνου. Η πανσέληνος είναι ακόμα ψηλά και αναδεικνύει το πανέμορφο τοπίο. Μια βαθιά ανάσα γεμίζει τα σωθικά μου και με βυθίζει πάλι στην ανάγκη για περισσότερη ξεκούραση. Ταξίδεψα από μακριά για να βρεθώ εδώ… ταξιδεύοντας μέσα στο χρόνο, περνώντας από την κόλαση, τον παράδεισο και κάθε πτυχή ενδιάμεσα…να αναζητάω, να πολεμάω και να αγαπάω. Μπρος, πίσω, πάνω, κάτω, ανάποδα, απ’ την καλό και απ’ το κακό μέρος του εαυτού μου. Να σκέφτομαι ένα πράγμα, να αισθάνομαι άλλο και να κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό. Ένα απροσδιόριστο άγχος…
Ένα βράδυ ένας γέρος (ινδιάνος) της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. Είπε: «Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο ‘λύκων’ που υπάρχουν….μέσα σε όλους μας. Ο ένας είναι το Κακό. – Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή, η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και… το εγώ. Ο άλλος είναι το Καλό. – Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, ο ανθρωπισμός, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια.» Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του: «Ποιος λύκος νικάει παππού;» Ο γέρο- Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά: «Αυτός που ταΐζεις.»
Ξαναξυπνάω. Είναι γύρω στις 6:30 το πρωί. Η πανσέληνος είναι στα πρόθυρα συγχνωνέματος με τον ορίζοντα στη δύση και ο ήλιος έχει αρχίσει να σκάει από την ανατολή. Full panorama. Αστέρια παντού. Άλλη μια βαθιά ανάσα που με συνδέει με την άπλετη ομορφιά της φύσης.
Το νόημα το βρίσκω πλέον στη σύνδεση με τα πάντα μέσα στη στιγμή
και ιδιαίτερα με τη φύση, τη φυσική μου μάνα, τη γη
Χωρίς τρεχούμενο νερό προς το παρόν, καταφέρνω και μπανιαρίζομαι σε μια λεκάνη και έχω πλύνει και τα δόντια μου με ένα μπουκάλι νερό. Σε κάποιους μπορεί να φαίνεται μίζερη η κατάσταση. Για μένα, όμως, που κάνω μια καινούρια αρχή που υπερβαίνει όλα που ήξερα και κάθε «βόλεμα» που είχα συνηθίσει, είναι απλά διασκεδαστικό. Και με αυτή τη πιο φυσική αντίληψη, βλέπω το κάθε βήμα ως πρόκληση για τη δημιουργία μιας κατάστασης από την αρχή, όπως την έχω φανταστεί…και αυτό μου δίνει δύναμη.
«Δεν μου ανήκει τίποτα και όμως τα έχω όλα»,
λέω στον εαυτό μου, χαμογελώντας καθώς περπατώ σε ονειρικό τοπίο που μου φαίνεται γνωστό
«έχει γίνει μεγάλη σύγκρουση καταστάσεων, μια φανταστική συγκυριών καραμπόλα
για να φτάσω έως εδώ».
Με λιγότερες ανάγκες, έχω περισσότερη ενέργεια να αφιερώσω στο τι πραγματικά θέλω και στο τι, στην ουσία, είναι σημαντικό για εμένα. Η έμπνευση ξεκινάει με τους ήχους και εικόνες της φύσης και τον καθαρό αέρα. Φυτεύω, προετοιμάζω, συγκροτούμαι, ηρεμώ και σιγά-σιγά δημιουργώ αυτό που θέλω εγώ…αποδέχοντας και απελευθερώνοντας τους φόβους μου και προχωρώντας προς μια πιο φυσική κατάσταση.
Η σχέση με τον εαυτό μας
εξαρτάται από τη σχέση μας με τη γη
εγώ είμαι εσύ, μαζί είμαστε η φύση,
μια ανοιχτή ψυχή θα το δει.
Ας βρούμε λοιπόν την ηρεμία μας, ας πετάξουμε όλα αυτά που νομίζουμε πως ξέρουμε, ας κοιτάξουμε ποιες είναι οι πραγματικές μας ανάγκες, ας απλοποιήσουμε τη ζωή μας και ας βάλουμε τη δημιουργικότητά μας σε λειτουργία για να βρούμε πως μπορούμε να συνδεθούμε με αυτό που μας γεμίζει.
Επαναλαμβάνω και επεκτείνω: Η μόνη λύση στην κρίση είναι… η επιστροφή στη φύση και… όποιος τολμήσει, έχει κερδίσει!
Έλα αγάπη μου σε περιμένω
έφτασε η στιγμή,
να ξεκινήσουμε μια επανάσταση,
ειρηνικά και παθιασμένα,
εγώ, εσύ και η γη.
ΥΓ. Ευχαριστώ για τα δανεικά: Νίκο Μ. για το τροχόσπιτο, Ελισάβετ Α. για το αυτοκίνητο, Νίκο Κ. για τον εαυτό σου.
Βαθειά συγκινητικό κείμενο…σ' ευχαριστώ! Το απροσδιόριστο άγχος και ο κακός λύκος μέσα μας μας απομάκρυναν εξωτερικά, αλλά η σκέψη και η αγάπη μου θα είναι πάντα κοντά σου. Έχοντας νοιώσει τον αγώνα, το όραμα και την ψυχή σου σου εύχομαι δύναμη, διάκριση, αποδοχή και αγάπη, τα διαχρονικά συστατικά κάθε επιτυχίας…
Dear Tina, finally we arrived! Here is a lot of snow and very cold, but everything is nice: My daughter is lovely, my mother is in good condition, and we are so happy with all our avocados and fruits from southern paradies. Our report from the " Arxn twra" is awakening enthusiasm to our brothers and sisters here. They will come in time to see it.
Your poem about wellcome home is great. We hope, it is such a strong feeling, that it will keep all life long! We want the check out some stuff from here and tell you soon. Please send your email !
Καλημέρα Τίνα μου
Μοιράζομαι απόλυτα την ευχαρίστησή σου στο καινούργιο ξεκίνημα και κατανοώ πλήρως την απεξάρτηση από τα "δήθεν" απαραίτητα ( που μας έχουν εγκλωβίσει) και μας παρασύρουν – ή παρασυρόμαστε- στο να ταϊζουμε τον κακό λύκο.
Πιστεύω ότι απαλλαγμένοι από τα "πρέπει" που επιβάλλαμε στον εαυτό μας, και συνειδητοποιώντας το τι μας δίνει η παρατήρηση και η επαφή με την φύση, θα μας κάνει να θυμόμαστε μόνο τον καλό μας λύκο.
Να 'σαι καλά που με την στάση ζωής σου μας υπενθυμίζεις ότι είναι ώρα να αφυπνιστούμε!!
Φιλιά
Ανδρονίκη
Εδώ στη μακρινή Ασία όπου τα αστέρια σπάνια φένονται, λόγω της ρύπανσης και πατώντας μια γη που βαριαγκομά γιατί κανείς δεν την ακούει, γιατί κανείς δεν νιώθει, οι εικόνες που περιγράφεις είναι γέφυρα για τα δικά μου όχι μακρυνά βιώματα, σύνδεσης με τη μάνα γη – σύνδεσης με τον εαυτό μου! Σ' ευχαριστώ
Μεγάλη αγκαλιά από την Σανγκάη
Δ.
γεια σου Τίνα!πολύ ωραιο το μυνημα που δινεις σε ολο το κοσμο,οχι μονο με τα λογια αλλα και τις πραξεις σου!καλη συνεχεια στο παραδεισο σου!!
http://www.demeter-hellas.gr/
πως να σε ευχαριστήσω για τα όμορφα που ΔΙΑβασα; αναρωτιέμαι…
εάν είναι στο χέρι μου (και στο πόδι μου)
θα σε σπρώξω να κάνεις ακόμη ενα μεγάλο βήμα προς το άγνωστο!
τι καλά!
αυτό που θα ευχηθώ είναι:
“0 δρ0μ0ς της υπερβ0λής να σε 0δηγήσει στ0 παλάτι της σ0φίας.”
και θα σ0υ θυμήσω ότι:
"πάντοτε υπάρχει χρόνος, μα πάντα θα είναι αργά!"
γιαυτό:
>>>εμπρ0ς λοιπόν, απ0 σένα η άν0ιξη εξαρτάται…
τάχυνε την αστραπή
πιάσε το "πρέπει" απ0 τ0 γιώτα και γδάρ' τ0 ίσα με το πί!<<<<<<<<<<<<<<
0δυσσέας Ελύτης
Ευχαριστώ Τίνα, πάντα η σκέψη μου είναι κοντά σου, και μου δίνεις δύναμη με να ξανακοιτάξω μέσα μου.
Φιλενάδα μου έχεις την δύναμη να αφουγκραστείς τις βαθύτερες ανάγκες σου και να δαμάσεις το θεριό του βολέματος και μια καθαρή και δυνατή φωνή να μας αφυπνίζεις για όσα πραγματικά μετράνε!
Η φύση να είναι πάντα μαζί σου! (the force [of nature] may always be with you)
🙂
Καλή συνέχεια Τίνα στην καινούρια σου ζωή! Μπράβο σου που τολμάς!
Τίποτα δεν γίνεται χωρίς ρίσκο στην ζωή..το ξέρω 🙂
Ο ουρανός είναι απέραντος για να μας σκεπάζει όλους..και τα όνειρα μας μαζί!
Να είσαι καλά!