Στα τέλη Απριλίου με την πρωτοβουλία του ΚΠΕ Καρπενησίου, ολοκληρώσαμε ένα διήμερο πρόγραμμα αεικαλλιέργειας (permaculture) και ενεργών μικροοργανισμών με την συνεργασία του Μιχάλη Μανιαδάκη και των Έβελιν και Ρούσσου Κυρρανού. Ήταν μια πολύ ευχάριστη, ολιστική και εκπαιδευτική εμπειρία για όλους πιστεύω. Ευχαριστώ όλη την ομάδα για μια καταπληκτική οργάνωση, φοβερό πάθος και άπλετη ζεστασιά!

[Δυστυχώς, νομίζω πως η λίστα συμμετεχόντων μετατράπηκε σε φάκελο για σπόρους (!), οπότε δεν έχω όλα τα στοιχεία επικοινωνίας σας και τις αντίστοιχες σημειώσεις…παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου, στείλτε μου τα στοιχεία σας και υπενθυμίστε μου τι είχα υποσχεθεί να σας στείλω!!]

Επίσης, όποιος έχει φωτογραφίες, παρακαλώ ανεβάστε μερικές (πρέπει να μου στείλετε το email σας για να έχετε πρόσβαση στο παρακάτω άλμπουμ):

Με το που τελείωσε το σεμινάριο στο Καρπενήσι, εγκαταστάθηκα κοντά στη Δάφνη Καλαβρύτων (νομό Αχαΐας), λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα πατρικά μου μέρη, για να επεκτείνω την καλλιεργητική μου εμπειρία με τον έμπειρο βιοκαλλιεργητή και φιλόξενο Παναγιώτη Αρβανίτη. Δηλαδή, παρακολουθώ και συμμετέχω σε ολόκληρο τον κύκλο παραγωγής κηπευτικών μέχρι Σεπτέμβρη/Οκτώβρη.

Ο Παναγιώτης Αρβανίτης καλλιεργεί βιολογικά προϊόντα εδώ και περίπου 20 χρόνια. Θεώρησα πως είναι μια καλή ευκαιρία να
α) μάθω πως καλλιεργεί ένας βιοκαλλιεργητής σε μεγάλη κλίμακα,
β) καταλάβω τις διαφορές μεταξύ αεικαλλιέργειας (permaculture) και βιοκαλλιέργειας
γ) να δω κατά πόσο είναι δυνατόν να εφαρμοστούν οι αρχές της αεικαλλιέργειας σε τέτοια παραγωγή και
δ) να οργανώσουμε κάποια σεμινάρια για να μοιραστούμε τις γνώσεις μας

Επειδή η φύση δεν περιμένει, οργανώσαμε το πρώτο βιωματικό εργαστήρι στα μέσα Μαΐου για να προλάβουμε την περίοδο σποράς και μεταφύτευσης. Μόλις τέσσερις κατενθουσιασμένοι εκκολαπτόμενοι καλλιεργητές μάς τίμησαν με την παρουσία και το πάθος τους για να μάθουν πώς θα κάνουν τα πρώτα τους βήματα προς την αυτάρκεια μέσω της καλλιέργειας της τροφής τους.

Καταφέραμε, πιστεύω, στις τέσσερις μέρες να καλύψουμε έναν καλό συνδυασμό θεωρητικών στοιχείων, πρακτικής εφαρμογής και αναψυχής.

Με τον Παναγιώτη γνωρίσαμε τα βασικά στοιχεία της βιοκαλλιέργειας όταν αυτή εφαρμόζεται σε μεγάλη κλίμακα. Στη βιοκαλλιέργεια, σε γενικές γραμμές και όπως την εφαρμόζει ο Παναγιώτης, προετοιμάζουμε το χώμα για τη φύτευση, οργώνωντάς το κάθε χρόνο. Αυτό γίνεται για να «λιαστεί» και να «αφρατέψει» το χώμα και να καθαρίσει από τα ζιζάνια, τα οποία ενσωματώνονται στο χώμα. Έπειτα ρίχνουμε χωνεμένη κοπριά στο σημείο φύτευσης και φυτεύουμε τα φυντάνια ή τα σπόρια.

Εγώ ανέλαβα να καλύψω μερικά κομμάτια της αεικαλλιέργειας (permaculture) με θεωρία και πρακτική εφαρμογή σε ένα κομμάτι που μου παραχώρησε ο Παναγιώτης.

Με τις αρχές της αεικαλλιέργειας, φτιάξαμε παρτέρια, τα οποία φτιάχνονται μια φορά με στρώσεις από χώμα (το χώμα προέρχεται από τα αυλάκια που σκάβουμε γύρω από τα παρτέρια μας), χωνεμένη κοπριά/κομπόστ, ξερά χόρτα (τα οποία παίρνουμε από το ίδιο το χωράφι), και όποια οργανική ύλη έχουμε στη διάθεσή μας. Δηλαδή «χτίζουμε» το έδαφος με νέες στρώσεις οργανικής λίπανσης στο ίδιο σημείο, αντί να οργώνουμε.

Το χώμα «αφρατεύει», επειδή δημιουργούμε τις κατάλληλες συνθήκες για τους μικροοργανισμούς να κάνουν την τόσο πολύτιμη δουλειά τους (το αερίζουν, το εμπλουτίζουν κλπ), την οποία δεν θα μπορούσαμε να μιμηθούμε με τίποτα!

Μεταξύ όλων αυτών που είχαμε «διαφημίσει», είχαμε και μερικές εκπλήξεις, όπως τη βόλτα με το τρακτέρ σε δύσβατα μέρη και μέσα στο ποτάμι!

Και μέσα από αυτή τη διαδικασία, καταλάβαμε μερικές διαφορές μεταξύ της κλασικής βιοκαλλιέργειας και της αεικαλλιέργειας και μας προβλημάτισε η δυνατότητα εφαρμογής μερικών αρχών της αεικαλλιέργειας σε μεγάλη κλίμακα.

Τώρα είμαστε σε μια φάση εξερεύνησης για το κατά πόσο θα μπορούσαμε να εφαρμόσουμε την εδαφοκάλυψη, συγκαλλιέργεια και μη όργωμα του εδάφους σε τέτοια κλίμακα. Και καθώς εξερευνούμε με τον Παναγιώτη όλα αυτά μετά την αναχώρηση των πρώτων μας μαθητών, νοιώθουμε έντονα την απουσία τους. Προσωπικά την επόμενη μέρα που βγήκα στο κτήμα να φτιάξω το επόμενο παρτέρι, αισθάνθηκα άδεια. Ναι μεν μου αρέσει να καλλιεργώ τη γη, αλλά όχι μόνη. Η καλλιέργεια με καλή παρέα, με ανθρώπους οι οποίοι συμμερίζονται τις αξίες της αεικαλλιέργειας, είναι κάτι που «αφρατεύει» τον άνθρωπο!

ΥΓ.
1) Ευτυχώς αποκτήσαμε μία εθελόντρια από το εργαστήρι, η οποία μέχρι να γράψω αυτό το άρθρο, έχει ξεκινήσει μαζί μας! Καλώς όρισες Μάγια!

2) Το επόμενο εργαστήρι θα γίνει 23 & 24 Ιουνίου. Οι θέσεις είναι περιορισμένες. Κλείστε τώρα!