Σ’ ένα δανεικό τροχόσπιτο με παράθυρα στην οροφή
κάπου κάνει το ξεκίνημα η καινούρια μου ζωή…

Ξυπνάω στις 4 το πρωί, έχοντας χορτάσει ένα 8ωρο θεραπευτικότατου ύπνου. Η πανσέληνος είναι ακόμα ψηλά και αναδεικνύει το πανέμορφο τοπίο. Μια βαθιά ανάσα γεμίζει τα σωθικά μου και με βυθίζει πάλι στην ανάγκη για περισσότερη ξεκούραση. Ταξίδεψα από μακριά για να βρεθώ εδώ… ταξιδεύοντας μέσα στο χρόνο, περνώντας από την κόλαση, τον παράδεισο και κάθε πτυχή ενδιάμεσα…να αναζητάω, να πολεμάω και να αγαπάω. Μπρος, πίσω, πάνω, κάτω, ανάποδα, απ’ την καλό και απ’ το κακό μέρος του εαυτού μου. Να σκέφτομαι ένα πράγμα, να αισθάνομαι άλλο και να κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό. Ένα απροσδιόριστο άγχος… Continue reading →