Όταν σκέφτομαι την τροφή που χρειάζομαι ημερησίως, το μυαλό μου πάει στο τι υπάρχει και αναπτύσσεται στον κήπο μου και όχι σε αυτά που είναι κρυμμένα στο ψυγείο μου. Οπότε φαντάζομαι τον κήπο μου ως ένα μαγαζί τροφίμων. Μάλιστα, σπανίως είναι στην πρίζα το ψυγείο μου και είναι επίσης σχετικά άδειο. Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο που ζούν σε ζεστά κλίματα δεν έχουν ψύξη και το διαχειρίζονται πολύ καλά με τους μπαξέδες τους και τις τοπικές αγορές που πουλάνε φρέσκα τρόφιμα.

Έχουμε τρεις βασικούς τύπους γεωργίας στον κόσμο: την αγροτική βιομηχανία, το γκαζόν του κήπου και τον οικιακό λαχανόκηπο (ΣτΜ. τον παραδοσιακό μας μπαξέ).

Η αγροτική βιομηχανία ενδιαφέρεται για την τροφή μόνο ως εμπόρευμα στην αγορά. Βασίζεται στις υψηλές εισροές χημικών και είναι ενεργοβόρα. Είναι η μεγαλύτερη απειλή για τη Γη γιατί προκαλεί υπερβολική υποβάθμιση του εδάφους.

Το γκαζόν του κήπου καταναλώνει τεράστιες εισροές χημικών, νερού και ενέργειας, εντούτοις δεν καλύπτει καμία ανάγκη για τροφή. Τα χημικά (λιπάσματα, μυκητοκτόνα και ζιζανιοκτόνα) που χρησιμοποιούνται ανά στρέμμα είναι διπλάσια και μερικές φορές τριπλάσια από αυτά που χρησιμοποιούνται στην εντατική γεωργία. Οι χλοοτάπητες είναι αχόρταγα τέρατα.

Ο οικιακός λαχανόκηπος (ο μπαξές) είναι αυτό που αντιπροσωπεύει πλέον η περμακουλτούρα, στο μυαλό πολλών ανθρώπων. Αν και δεν είναι ολόκληρη η περμακουλτούρα, είναι ένα σημαντικό της κομμάτι. Μπορούμε να καλλιεργήσουμε το 80 τοις εκατό της τροφής μας μέσα σε 50 τετραγωνικά μέτρα της πίσω μας αυλής.  Διαβάστε περισσότερα>>