Τους τελευταίους καλοκαιρινούς μήνες ανακάλυψα για πρώτη φορά στην παράγκα ενός βιοκαλλιεργητή, τον Ψυχολόγο Δρ. Γιώργο Πιντέρη. Το να πω πως βρήκα κάτι το ιδιαίτερο στα δύο του βιβλία, θα ήταν ίσως ανεπαρκής περιγραφή. Το να πω πως είναι τα καλύτερα, πιο χρήσιμα για την ανθρώπινη εξέλιξη και διασκεδαστικά ταυτόχρονα βιβλία που έχω διαβάσει για πολύ καιρό, ίσως είναι μια πιο ακριβής περιγραφή της αντίληψής μου. Continue reading
Μια ηλιόλουστη καθημερινή και καλοκαιρινή μέρα σε παραλιακή περιοχή του Σύδνεϋ. 2004. Είχα παρατήσει τη δουλειά μου και ο μόνος τρόπος που θα ξαναδούλευα θα ήταν εάν αισθανόμουν πως έκανα κάτι που πραγματικά ήθελα. Ήμουν σε αδιέξοδο, γιατί τίποτα μέσα σε αυτό το σύστημα δεν μου έκανε. Καθώς περπατούσα και μιλούσα με τη φιλενάδα μου για το τι τρελά πράγματα σκεφτόμουν να κάνω (η οποία επίσης τα είχε παρατήσει όλα), σταματάω απότομα, βροντάω τα πόδια μου στο πεζοδρόμιο και φωνάζω: «Μα τι είναι αυτό επιτέλους που μας σταματάει απ΄ το να κάνουμε τις αλλαγές που χρειαζόμαστε;» Continue reading
