Εδώ και εκατοντάδες χρόνια οι άνθρωποι φυτεύουν δέντρα για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των μελλοντικών γενεών σε ξυλεία και άλλα προϊόντα των δέντρων. Στην Ευρώπη και την Ασία τα δάση φυτεύτηκαν από κυβερνήτες, από εκκλησίες και από δημοτικές αρχές. Με τη φύτευση των δέντρων έδειχναν πρακτικά και συμβολικά την πίστη και την ελπίδα τους στο μέλλον. Φύτευαν δέντρα για ξυλεία αλλά και για τα μη-ξυλώδη προϊόντα (ΜΞΠ), όπως καρπούς, σπόρους, χρωστικές ουσίες, έλαια, φλοιούς, εδαφοκάλυψη και άλλα προϊόντα που μπορούν να συλλεχθούν χωρίς να κοπούν τα δέντρα.

Σε όλη την ανατολική και νότια Ασία οι άνθρωποι πάντα καθιέρωναν (καθιστούσαν, δηλαδή, ιερά) κάποια δέντρα και έκαιγαν θυμίαμα στη βάση τους για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους για όλα όσα τους προσφέρουν. Στην Τασμανία πελώρια αρχαία δάση εκατοντάδων ετών υλοτομούνται για φτηνά ροκανίδια. Τα δάση αποτελούν παραδείγματα της προσέγγισής μας στη φύση και το μέλλον.

Τα δέντρα είναι απαραίτητα για τις διαδικασίες ζωής που συντηρούν τον καθαρό αέρα, το νερό και το υγιές έδαφος. Ο βιολόγος E. O. Wilson στο βιβλίο του Biodiversity («Βιοποικιλότητα») δίνει στοιχεία που αποδεικνύουν πως σε περιοχές όπου η κάλυψη με δέντρα πέφτει κάτω από 30 τοις εκατό του αρχικού δάσους, άλλες ζωτικές διαδικασίες αρχίζουν να καταρρέουν. Τα ποτάμια γεμίζουν ιλύ και μετατρέπονται σε έλη, τα εδάφη υφίστανται διάβρωση και η ποιότητα του αέρα υποβαθμίζεται. Ο Τζέιμς Λάβλοκ, επιφανής επιστήμονας, ισχυρίζεται πως όταν αυτά τα φυσικά συστήματα καταρρέουν, με τη σειρά τους επηρεάζουν άλλες βιο-περιοχές όπως οι έρημοι και οι πολικές περιοχές, για παράδειγμα, οι βροχές των μουσώνων πέφτουν σε μια άλλη ήπειρο ή οι κυκλώνες προκύπτουν πιο συχνά. Μπορούμε τώρα να το δούμε να συμβαίνει. Ο Jared Diamond στο βιβλίο του Collapse («Κατάρρευση») παρέχει πειστικές αποδείξεις για αυτή την αποσταθεροποίηση.

Διαβάστε περισσότερα>>